Bella en ik op weg naar Harderwijk. Elliz naar de sportschool. We gaan naar het dolfinarium. Het staat er al sinds 1965 en is uitgegroeid tot de grootste in Europa. Na een uur en een kwartier zijn we op de parkeerplaats op nog geen 100 meter van de hoofdingang. Eerst kaartjes kopen en een map. In de rij voor de parkeerautomaat bekijken we de plattegrond, ‘het wolderwijd’. Een mooi figuratief en kleurrijk overzicht. “Wat gaan we eerst doen, Pap?”, vraagt Bella als we naar binnen lopen. “Geen idee. Laten we maar eerst eens rondkijken.” Bella krijgt al snel een van de vele speeltuinen in het oog. “Kijk, Pap, een speeltuin!” “Ga maar, schatje.” Veel hout en zand. Er zit veel uitdaging en fantasie in. Ze vindt het heerlijk. Ze klimt overal in, op en over. We gaan naar onze eerste voorstelling, bij de zeeleeuwenzee. Bella dartelt enthousiast en nieuwsgierig langs de dolfijnendelta, over de rotsen, naar het educatieplateau van de zeeleeuwenzee. Hier blijft ze hangen bij een geluidjeszuil. Ze hoort verschillende geluidjes en daar moet ze het bijbehorend diertje van selecteren. Een paar minuten later begint de zeeleeuwenshow. Bella bekijkt het op een haar karakteristieke wijze; gefocust met haar mond open. Ze geniet. De rest van de dag is niet anders ... Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten