Gisteren is hij overleden. In het ziekenhuis. Om 12.55 uur. We waren er allen bij.
Voor mijn werk was ik een dag eerder naar London gegaan. Die nacht heb ik niet kunnen slapen. Als een luchtige deken lagen de gedachten aan hem over me heen. Af en toe zakte ik even weg en droomde ik over mijn oma, de moeder van mijn ma, en hem. In het leven konden ze elkaar niet luchten of zien ... Ik moest snel weer terug.
Om half een in de middag was ik weer terug in Nederland. In het ziekenhuis stonden ze aan zijn bed; Irmgard, Brian, Nes en zijn lievelingsnicht Tinie en twee neven, Joop en Willem. Even later blies hij z'n laatste adem uit, zijn hoofd in Irmgard's armen en zijn rechterhand in die van mij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten