Om half drie vanmorgen zijn Bri en Elliz met de taxi naar Schiphol gereden. Heb ze nog uitgezwaaid. Ben weer gaan slapen. Geprobeerd te slapen. Kwam moeilijk weer onder zeil.
Bella huilde in bed. Het was nog ver voor zessen. "Ik wil naar mama", snikte ze. "Kom lekker bij bij slapen, schatje".
Om zes uur ging de wekker af. Ze had niet meer geslapen. Ik ook niet. Zes uur? "Mama heeft de wekker op zes uur gezet in plaats van zeven". Ze wilde haar kadootje die Elliz op haar kussen voor Bella had achtergelaten open maken. "Om zeven uur. Zeven nul nul. Oke?"
Ze was niet helemaal zichzelf. Om alles miepte ze. Ze mist haar moeder. Ik ook.
Op school kwam haar wijsvinger tussen het scharnier van het grote buitenraam te zitten. Samen met Silene moest ze van juffrouw Annemarie naar de concierge. Die deed er ontsmettingsmiddel en een pleister op.
Het was een lange ochtend ...
Ray
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten