23 augustus 2006
Den Haag, woensdag 23 augustus 2006
Elliz
22 augustus 2006
Den Haag, dinsdag 22 augustus 2006
Ray is weer thuis en het voelt alsof ik een beetje vakantie heb!
Als het kan werkt Ray thuis en dat was gisteren (en ook vandaag) het geval. Hij heeft Bella naar KDV gebracht en weer gehaald aan het einde van de dag, boodschappen gedaan en gekookt! Om 17.45 zaten we met zijn 3-tjes al aan tafel. Ook gespeeld en haar naar bed gebracht en ik ben lekker gaan sporten! Ik geniet ervan. Volgende week pas weer een buitenlandse trip.
E.
19 augustus 2006
Den Haag, Zaterdag 19 augustus 2006 (dag 6)
Las Vegas (12) De Afsluiting
Een schittende afsluiting.
Ik heb direct afscheid genomen van Prem en Mirko (mijn nieuwe manager).
In de middag ben ik op The Strip gaan shoppen, bij Aladin. Een hotel, casino en shoppingmall, met meer dan 150 shops en restaurants, gebouwd en ingericht in de oosterse stijl van '1001 Nachten'.
En vanavond naar Ka (www.ka.com), een nieuwe voorstelling van Cirque De Soleil (ik kon nog net het laatste kaartje bemachtigen).
Morgenochtend om 3am al op, om uit te checken en met de Cisco shuttle naar het vliegveld te gaan. Mijn vlucht naar Newark vertrekt om 6.45am. Op zondag, om 7.00 in de ochtend kom ik aan op Schiphol.
Ik kom er aan, El en Bella! En ik heb verrassinkjes voor jullie. Joepie!!
Ray
Las Vegas (10) De Finale: Coolio & JC -John Chambers-
Vrijdag, 18 augustus 2006. 9.10 uur.
De laatste sessie. Alle 14.000 Cisco Sales mensen zitten in de Grand Arena. Coolio komt op en geeft een korte, maar spetterende show, omringd door 'cool' uitgedoste en acrobatische jongens. De mensen vinden het geweldig. Vooral wanneer Coolio een stuk tekst rapt over Cisco en John Chambers, "JC". Na de Cisco rap komt John Chambers op met een bril en hoed op, in een voor hem ongekend hippe uitfit: een witte katoenen broek met daaronder wit-rode sneakers en een lichtgeel overhemd met een grijsblauw linnen colbert. Hij loopt op de muziek van Coolio, met een swingend rap-loopje, naar de rand van het podium. De mensen gaan uit hun dak. En ik betrap mezelf er op dat ik met evenveel enthousiasme als ieder ander in de Grand Arena sta mee te klappen, te gillen en te fluiten. John Chambers is de grote visionair leider van Cisco. En daarbij een uitmuntend strateeg. En een man die zichzelf durft te vernieuwen. Hij is heel gedreven maar tegelijkertijd heel menselijk, die het fatsoen nooit uit het oog verliest, staat voor soberheid en zich kwetsbaar en open voor zijn mensen durft op te stellen. Een man die al het respect van zijn mensen heeft afgedwongen de afgelopen tien jaar. Het is een goed gevoel om bij de Cisco familie te horen. Cisco is zeker ook een bedrijf om trots op te zijn. We zijn marktleider. Maar we zijn ook in staat gebleken om markten te veranderen. En steeds voor te blijven op onze concurrentie. En voorop te lopen in deze wereld van collaboratie en communicatie via het internet.
Ray
Las Vegas (9) Leading The Experience
Donderdag, 17 augustus 2006. 13.35 uur.
In de Cisco shop heb ik een boek gekocht van Kenichi Ohmae, The Next Global Stage. Even verderop stond de demo van Cisco TelePresence. Het is een vernieuwende vorm van groeps video conferencing, het is een nagenoeg 'live' ervaring van een ontmoeting, een gesprek. De gesprekspartners zijn op 'live'-grootte weergegeven op een drieluik van plasmaschermen, ieder ongeveer 1 - 1,5m. Op de foto zie je collega's van de AsiaPacific zitten. Onder 'It's' ben ik gaan zitten en heb ik telefonisch gesproken met Elliz. Het was een kort gesprek want mijn batterij was bijna leeg, en ik heb nog steeds geen Amerikaanse adapter speciaal voor een Nokia.
Cisco presenteert zich de komende jaren als de leider op het gebied van IT en communicatie met het realiseren van een wereldwijd platform, voor bedrijven, service providers en consumenten, die nieuwe ervaringen mogelijk maakt: "Leading The Experience".
Ray
18 augustus 2006
Den Haag, Vrijdag 18 augustus 2006 (dag 5)
Rond 13:00 kwam er weer een timmerman voor een offerte voor de voorpui. Toen was het tijd om te gaan eten natuurlijk wilde Bella weer een tostie, we hebben gesmikkeld.
In de middag kwam Lieve bij ons spelen. Hans heeft haar gebracht en we hebben nog even koffie gedronken in de tuin en de blog van Hans en Marinka bekeken. Ze hebben heel lief gespeeld en Lieve is ook blijven eten. Ze hebben lekker gegeten en gek gedaan. Na het eten hebben we Lieve thuisgebracht zodat we gelijk de nieuwe aanwinst "Mirre" konden bewonderen. Bella wilde eigenlijk niet meer mee naar huis, ze wilde blijven spelen. Op de weg terug zei ze dat ze graag een keer met de tram of de bus mee wil en dat we dan bij het "halletje" (tramhal) moeten wachten totdat de tram komt. We moeten maar snel weer eens met de tram naar de stad gaan ofzo. Bella vond dat een goed idee! Straks komt Bri nog even een bakkie doen en neemt dvd mee van Grey's. Nog 2 nachtjes en dan is Ray weer thuis.
Elliz
Las Vegas (8) Voordracht William J. Clinton
Donderdag, 17 augustus 2006. 9.00 - 10.30 uur.
Het was een geweldige, inspirerende sessie. Clinton werd door onze CEO, John Chambers, geintroduceerd, als de president die veel betekent heeft voor de US en na zijn ambtsperiode als geen andere president actief is gebleven en een bijdrage blijft leveren aan de oplossing van wereldproblemen (m.b.t onder andere gezondheid -HIV/AIDS-en onderwijs). "Clinton is een president die dicht bij de mensen staat, echt in de mensen is geinteresseerd en het altijd lukt om mensen op hun gemak te stellen", zo zei Chambers.
Clinton heeft een organisatie opgericht, de Clinton Global Foundation, die zich met de Clinton Global Initiative richt op het versterken van de vaardigheid van mensen om om te gaan met de uitdagingen van wereldwijde, onderlinge afhankelijkheid. Zie ook http://www.clintonglobalinitiative.org/home.nsf/pt_foundation_overview. Tijdens de bijeenkomst gaf hij zin visie op de 21ste eeuw, de drempels, de manieren om deze te overwinnen en de vraag hoe wij, als individuen, hieraan een bijdrage kunnen leveren. Zijn 40 minuten presentatie (geen slides - gewoon voordracht) werd opgevolgd door een 40 minuten Q&A met John Chambers, waarin Clinton een bijzonder krachtige synopsis gaf van de situatie in Libanon. En waarin het benadrukte dat Cisco een bijdrage kan leveren in de wederopbouw van Libanon door de communicatienetwerkinfrastructuur te leveren, voor alle gemeenschappen in Libanon, ter versterking van een middenklasse die vooral een Libanese identiteit ontwikkelt, in plaats van het benadrukken van de verschillende groepen in Libanon. Het was een indrukwekkende monoloog. En inspirerend.
Ray
17 augustus 2006
Den Haag, donderdag 17 augustus 2006 (dag 4)
Het is nu 22:00 uur en ik heb lol met mezelf en mijn mobiele telefoon. Ik ben nl. wat fotootjes aan het maken voor de blog. Zonder foto is ook zo saai en dan kan Ray in Las Vegas even naar me kijken......
Vanochtend naar mijn werk gefietst in Voorburg, ik heb er 35 minuten over gedaan. Het was vandaag de laatste dag dat Eric op vakantie was dus vanaf volgende week is het over met de fundagen op kantoor. Vanmiddag nog maar even snel naar mijn kappertje geweest in het centrum van Den Haag. Donald was gelukkig terug van vakantie dus die heeft weer zijn best gedaan. Toen ik thuiskwam had Bella de sinterklaascd opgezet.........!!@@#@#@ Begint die ellende nu al?!
Vorige week was Rensli geweest om de schakelaar van de afzuiger in de badkamer te wijzigen met als gevolg dat dat ding het na een paar dagen helemaal niet meer deed (toeval....?!), direct geregeld dat hij vandaag langskwam. De afzuiger was kapot en er moest een nieuwe in. Ik loop leeg op de dingen die hier kapot gaan in huis. Offertes voor dubbele beglazing voor de voorpui zijn nu ook binnen dus daar moet ik ook nog even naar kijken.
Na het eten heeft Bella nog even naar Spongebob gekeken en toen heb ik haar naar bed gebracht. Wederom heeft ze de hele tijd zelfverzonnen sinterklaasliedjes gezongen. Ik snap echt niet hoe ze opeens zo into sinterklaas is. Heb net even wat administratie opgeruimd. Verder geen spannende dingen vandaag.
Elliz
Las Vegas (7)
Woensdag, 16 augustus 2006.
Hier een aantal impressies van de sessies op deze dag. Het is geweldige ervaring. Meer dan 14.000 man bij elkaar. Gisteren in een ruimte, de Grand Arena. Vandaag verdeeld over meerdere ruimtes in het Event Center van Mandalay Bay. De logistiek was zeer professioneel en uitstekend verzorgd.
Ray
Las Vegas (6)
16 augustus 2006
Den Haag, woensdag 16 augustus 2006 (dag 3)
Op het moment dat ik dit schrijf (21.00 in de avond) komt de regen echt met bakken uit de hemel, net op tijd heb ik de parasol opgeruimd en het zonnescherm ingerold. Het is dan ook bijna niet te geloven dat deze foto's vanmiddag op het strand in een stralende zonneschijn met ongeveer 24 graden zijn genomen.
De dag begon zoals altijd op een vrije dag, Bella riep of ze mocht komen. We zijn uit bed gegaan, hebben een boterham gegeten in de keuken, spullen gepakt en naar de sportschool gereden. Ik heb een uurtje gespint en daarna een bakkie gedaan. Het was mooi weer dus ik heb Maria gebeld om te vragen of ze al plannen had en ze ging naar het strand dus daar hebben we afgesproken bij het bord met de blauwe vogel, Bella wist het nog precies van de vorige keren. Bella heeft samen met Jinne gespeeld, af en toe was er iets bewolking maar het was verder lekker.
Op de terugweg zijn we langs de jachthaven van Scheveningen gefietst om te kijken of Hennie en Alex op de boot waren, even gebeld maar ze waren er niet. Alex zat in het Rode Kruis ziekenhuis want die had zich gisteren in de boot gestoten en het was toch wel erg dik en blauw: zijn kleine teentje is gebroken. Hij zei dat hij buiten op een bankje op Hennie zat te wachten. Bella en ik fietsten daar toch in de buurt dus zijn we even langsgereden. Hennie kwam hem ophalen want er zou een verzekeringsagent bij de boot komen. Ze hebben schade aan de boot door de grote brand die maandagavond Rederij Van der Zwam in de haven compleet in as heeft gelegd. Alles zit onder het roet.
Daarna verder naar huis gefietst. We hebben makkelijk gegeten. Een omelet met gesmolten kaas met brood en poffertjes. Na het eten heeft Bella nog even met Mayra gespeeld en heb ik even een bakkie gedaan bij Ric en Marjo. Om 19.45 was het toch echt bedtijd. Tandjes poetsen, handjes en voetjes gewassen, boekje lezen en praten. We hebben ook nog liedjes gezongen. Bella wilde sinterklaasliedjes zingen en begon een fantasieliedje met maffe tekst. We hebben er samen hard om gelachen. Nog even plas doen, water drinken en uiteindelijk liep ik om 20.30 de kamer uit. We vermaken ons prima samen!
Elliz
Las Vegas (4)
Woensdag, 16 augustus 2006, 7.30am.
Ik was al om 4.40am op. Heb toch bijna zes geslapen. Ben juist terug van 45' hardlopen op The Strip met Prem. Om 8.30am hebben we onze eerste sessie in Mandalay Bay (zie http://www.mandalaybay.com/).
Ray
Las Vegas (4) Kick-off Global Sales Meeting
Dinsdag, 15 augustus 2006. 2 tot 5pm. Een showopening en drie presentaties, van Rick Justice, (de SVP World Wide Sales), Charly Giancarlo (de Chief Development Officer) en Sue Bostrom (VP Marketing).
Door het lichtgebrek zijn de shots wat wazig. Niet duidelijk, maar wel interessant. Het was een indrukwekkende opening.
Ray
Las Vegas (3)
15 augustus 2006
Den Haag, dinsdag 15 augustus 2006 (dag 2)
Vanochtend eerst Bella naar KDV gebracht, naar de bakker geweest, uur gespind, in de sauna gezeten, bakkie gedaan van daaruit direct door naar Piket voor de offerte voor dubbel glas/voorzetramen, naar De Glaswacht voor 2e offerte, direct maar even krat gehaald bij de groenteboer voor op mijn fiets, moest ik natuurlijk direct erop zetten, boodschappen doen, eten klaarzetten voor vanavond want Bri komt eten, foto's op de pc uitgezocht om te laten afdrukken bij de Hema etc. etc. ik heb nog geen 5 minuten op mijn gat gezeten en ik het is alweer 16.30 uur en ik ga zo Bella halen bij KDV Fleur. pppfffhhhhh, ik ben bekaf.........
Ray heeft nog gebeld, Bella zat in de douche. Ik heb hem op de speaker gezet en we hebben met zijn 3-en gebabbeld. Bella was erg onrustig toen ze moest gaan slapen. Eerst kwam mijn moeder nog even langs en Bri was er ook. Uiteindelijk ging ze dan na diverse keren roepen en huilen slapen. Ze is ook onrustig omdat Ray er niet is, ze denkt dan dan ik er niet ben en om dat te controleren gaat ze me dan roepen. Morgen zijn we samen vrij, hopelijk wordt het een droge dag.
Elliz
Las Vegas (2)
Hier een paar shots van het internet.
Dinsdag, 15 augustus 2006, 5.44am.
Ik heb slechts 5 uren geslapen. Van 11 tot 4 in de ochtend. Om 5 uur ben ik maar uit bed gestapt, want slapen kon ik toch niet meer.
Ik ben niet al te lang op het diner gebleven. Eigenlijk meer een klein warm buffet met wat snacks zoals pizza's, gefrituurde garnale en chicken wings. Ik begon al snel moe te worden. Mijn ogen voelden branderig en ik was in gesprekken er niet helemaal meer bij. Met een paar anderen ben ik om half tien weer teruggegaan naar het MGM Grand (zie ook www.mgmgrand.com) en heb ik er een half uurtje rondgelopen. Een ontzettende groot complex, het beste te vergelijken met een grote, moderne luchthaven, zoals bijvoorbeeld Barcelona. Veel shops, restaurants, theaters en natuurlijk een casino. Rijen met slotmachines, Black Jack & Poker en roulette tafels. Ik voelde me een beetje verloren. Een paar minuten heb ik staan kijken bij het pokeren. Eigenlijk heb ik meer de mensen geobserveerd. Een apart volk. Een aparte sfeer. Ik kan het nog niet goed omschrijven. Na een half uurtje had ik het wel weer gezien. Ongetwijfeld liepen er veel Cisco mensen rond (we zijn verspreid over meerdere hotels - o.a. Mandalay en MGM) maar ik ben er slechts een paar tegengekomen.
Ik ga nu mijn ochtendoefeningen doen en daarna naar de gym, een Health Spa. Om half twaalf hebben we een Public Sector Vertical lunch en twaalf uur begint het officiele programma, met onze CEO, John Chambers. Ik ben benieuwd.
Ray
Las Vegas (1)
Nog geen spectaculaire foto's... (een paar shots van mijn kamer en uitzicht - en ... ik heb de kamer voor mezelf). Toen we over de Grand Canyon en de Hoover Dam vlogen had ik een paar shots kunnen maken, maar ik zat op de middelste stoel ...
Ik ben nu ruim een half uur binnen (het is kwart voor zes plaatselijke tijd - in Nederland is het negen uur later) in de MGM Grand Hotel, aan de Las Vegas Boulevard South. Ik heb twee vluchten achter de rug van in totaal ruim 15 uur onderweg. Ik ben niet brak. Dat valt mee, niet waar? Tijdens de vlucht heb ik gelezen (Long Way Down van Nick Hornby heb ik uit), films gekeken (ik kan niet meer herinneren wat ik gezien heb - het was echt bagger) en muziek geluisterd op mijn iPod (en natuurlijk ook foto's gekeken - heerlijk is dat altijd).
Om half zeven hebben we een diner in de Bahama Breeze met de Public Sector Vertical European Markets groep.
Las Vegas. Ik ben er niet van onderste boven.
14 augustus 2006
Den Haag, maandag 14 augustus 2006 (dag 1)
Ray had als verrassing voor Bella een klein "kunstwerkje" gemaakt en gisteravond in haar kamer gehangen. Pas toen ik haar erop wees zag ze het hangen. Samen hebben we een boterham gegeten in de keuken, aangekleed, kdv-tas gepakt met knuffel "Poes", doekje en het boekje van Donald Duck dat ze gisteren van Jamie heeft gekregen ingepakt. Ik bedacht dat we misschien wel op de fiets konden gaan maar toen we de deur uitliepen ging het gieten. Toch maar met de auto gegaan dus. Bij het KDV moest ik nog even van haar blijven en na een paar minuten zei ze dat ze me naar de deur wilde brengen maar dan wilde ze wel haar knuffeltje uit haar tas. Ik kreeg een dikke zoen en knuffel en toen ben ik gegaan.
Het is gaan regenen en het heeft niet meer opgehouden. Overal in Den Haag stonden wegen blank en waren afgezet.
Vanmiddag naar de fysio geweest voor mijn schouder. Vanaf nu wekelijks een afspraak. Ik was op de fiets gegaan want het was droog toen ik wegging. Helaas.....toen ik daar de deur uitliep was het alsof er een kraan openstond. Ik was na een paar minuten volledig doorweekt dus eerst snel naar huis om droge kleren aan te trekken en toen Bella opgehaald van het KDV. Jacqueline (buurvrouw) was er ook om Sarah op te halen en ik heb ze een lift gegeven. In de auto begonnen de meisjes erover dat het wel gezellig was om met zijn vieren te eten. Jacq en ik vonden dat ook een heel goed idee dus hebben we het eten bij elkaar gedaan en gezellig gegeten met elkaar. Net voordat we aan tafel gingen belde Ray vanaf het vliegveld NewArk. Hij had 1,5 uur om over te stappen op de vlucht naar Las Vegas. De meiden waren nogal uitgelaten en hielden hele verhalen op tegen Ray, er was geen touw aan vast te knopen. Bella en Sarah hebben erg leuk samen gespeeld in een opblaasboot in de gang bij Jacq. We waren rond 19.45 thuis, het was bedtijd voor Bella. Samen nog een verhaaltje gelezen uit de pocket van Donald Duck, haren geborsteld (dat vindt ze tegenwoordig heerlijk) en even gepraat. Voordat ik wegging moest ik haar ook nog even aaien. Daar geniet ze van met haar ogen dicht en haar knuffie dicht tegen haar aan.
Jacqueline P. (sportschool) belde om een bakkie te komen doen. Ze is nu net vertrokken en ik zit nog even te bloggen voordat ik zo ga slapen. Morgen heb ik een vrije dag. Heerlijk.
Elliz
09 augustus 2006
London (Paddington)
Dinsdag heen, woensdag terug. Deze keer heb ik een hotel (Hilton London Metropole, Edgware Road) in London City genomen. Enkele meetings, de een inspirerender dan de ander, waren gepland op dinsdag (inspiratie is iets wat je zelf kan creeeren - doe dat dan ook de volgende keer - boost your state of mind and energy!). In Georgestreet een Japans restaurant bezocht. Klein, authentiek ingericht, met lieflijke Japanse dames in klassieke kleding. Was volkomen verlaten. Niemand aan de bar of aan de zittafels. En de sushi's waren matig. Een dure, snelle hap. Vlug de pleiterik gemaakt. Je zou er niet eens dood aangetroffen willen worden. Yumi, in Georgestreet. Niet een aanrader, dus.
Mijn maag was gevuld, maar een knagend gevoel bleef hangen. Het oog en oren willen ook wat. Van Yumi naar het hotel liep ik Edgeware Road op en belandde in een Libanese wijk. Het rook naar Beiroet. Straat, de terrasjes en de cafeetjes en restaurants waren gevuld met kinderen, vaders, moeders, vrienden en familie van Libanese afkomst. De zoete geur van de waterpijpen bleef prettig in mijn neus hangen. Hier moest ik even blijven. En dat deed ik dan ook bij Shola, een trendy eetcafe aan Edgeware Road, en at wat van een lamsschotel met koriandersaus.
Later op de avond, niet echt laat, ging ik weer terug naar het Hilton. Een leuk trendy hotel, met een aparte facade, maar de check-in was logistiek een crime (een Amerikaanse familie heeft een half uur moeten wachten voordat ze waren ingecheckt - 'bad service' en 'ridiculous' waren mooi ronde uitgesproken woorden die ik nog net kon opvangen) en de feng shui was niet super. De service van de concierge was meer dan ik verwachtte. Dat maakt het een beetje goed. Ik kon maar een paar pagina's uit The Chemistry of Death van Simon Beckett lezen voordat ik fijn insliep en de volgende dag weer om 7 het bed uitgleed voor mijn ochtendoefeningen.
Het is altijd leuk om in de vroege ochtend een stad te doorkruisen. Het was een uur vroeger dan ik dacht en op weg naar Paddington Station kwam ik even voor St Mary's Hospital een schattig, authentiek bouwsel tegen, verlaten tussen de moderne architectuur van de Paddington area.
Ray