London

6.30am Local Time, Crowne Plaza Heathrow
Ik lag om half twaalf in bed maar ging pas tegen eenen slapen. Om me te ontspannen heb ik naar American Football gekeken op een van de sportzenders. Om kwart over vier werd ik wakker om mijn blaas te legen en ben ik snel weer naar bed gegaan. Om kwart voor zes werd ik weer wakker. De wakker had ik pas om kwart over zes gezet ......
Ik heb de tijd genomen om mijn spullen in te pakken. Ik word er steeds handiger in. Voordat ik me aankleedde heb ik een setje sit-ups en push-ups gedaan. Het valt me mee dat ik me niet vermoeid voel. Ook mijn hoofd is nog helder. Een goede graag meter daarvoor is de oog en hand coordinatie wanneer ik aan het typen ben op het toetsenbord van mijn laptop. Wanneer ik echt moe ben dan lukt het me niet om een regel te schrijven zonder typefouten. Dat gaat me nu goed af.
Een speciaal stukje voor Elliz en Bella, mijn allerliefste meiden: "Het gaat lekker met mij en ik vind het spannend, inspirerend en uitdagend bij Cisco. Het reizen is nieuw voor me maar ik pas me goed aan. Mijn valkuil is nu om (te) veel te willen doen en mijn grenzen te (vaak en lang) verkennen. Het is een bewijsdrang, met name voor mezelf, 'to push myself to the limit'. Gelukkig ben jij er ook nog, Elliz, om me daarop te wijzen en weer in alle nuchterheid te laten inzien dat het ook anders kan en moet. Weet dat ik naar je luister en alles wat je zegt in overweging neem, al lijkt het vaak niet zo. Ik hou veel van je. Net zoals van mijn kleine meid, mijn lieve Bella. Ik vind dat je het goed doet, dat je zo goed voor mamma zorgt en haar veel aandacht en liefde geeft. Ik ben trots op je!"

Ik hoop dat Mike niet al te veel lijdt en krijgt te lijden van de tumortjes in zijn hoofd. Ik denk aan je, Mike.

Ray