Voor Tweeen

Bij Max Sport heb ik op de loopband gelopen. De 10km binnen 50 minuten. 48'54'' om precies te zijn. Mijn rechterkuit is nu wel wat stijf. Tijdens het lopen voelde ik het al.

In de garage van De Grote Markt geparkeerd. Via de Venestraat en Passage een rondje gemaakt. Het regende. Bij Gilmore & Geddes een casual jas en een korte jack, en bij Murphy&NYE een vestje gekocht. Natuurlijk ook even bij Leonidas langs geweest om vooral de lievelingschocolades van Elliz en Bella mee te nemen.

Het was druk in het ziekenhuis. Mijn vader lag nog steeds op de hartbewaking. Hij had net zijn warme eten gekregen. Ik benijd hem niet, al was het maar om het eten. "Je moet wel goed eten. Zie het maar gewoon als maagvulling. Als je het ziekenhuis uit bent kan je weer lekker eten." ... Ray

Een gewone zondag

Zondag, 11 november 2007
Ik zit aan een ronde hoge tafel in Cafe Dudok. Dudok zit vol. Over een kwartier start Lions For Lambs. Van Robert Redford, met Meryl Streep en Tom Cruise. Een scherp pamflet tegen de oorlog in Irak. Heb wel trek in een frambozen kwarktaart en een Coke Light. Elliz had geen zin om naar de film te gaan. Bella heeft tot zeven uur (!) een verjaardagsfeestje bij Luke. Vanmiddag hebben we een bezoekje gebracht aan mijn vader. Hij heeft afgelopen vrijdag een hartaanval gehad en was met brandweer en ziekenwagen naar het Westeinde ziekenhuis gebracht. Weer een stuk achteruit, zoals hij zelf zei. Hij was niet al te optimistisch. Op de Noorderbeeksraat, twee hoog, kan hij niet meer blijven. De 38 trappen worden te veel. Hij zal zich moeten inschrijven voor een parterrewoning. Vanochtend hebben Bella en ik nog gezwommen in De Blinkerd. Zij had de zwembril. Het was fun. We hebben veel gelachen vandaag ... Ray

Finland in Munchen

7.45 uur. Ik zit aan de werktafel in mijn hotelkamer. Om 6.30 uur was ik op. Zeven uur ontbeten. Een kopje koffie (jakkie), een verse jus d’orange (heerlijk) en een bord met vers fruit, yoghurt en muesli (lekker). In de bank in de lobby belde ik nog even met thuis. Bella was vrolijk. Elliz had wat last van haar andere schouder nu. Ze heeft er wat onhandig op gelegen, denk ik. Het zou wel ironisch zijn als nu ook deze schouder symptomen vertoont van een ‘frozen shoulder’.

9.00 uur. Na een rit met de taxi naar het centrum van Munchen en een wandeling over de Marien Platz en KaufingerStrasse, zit ik in de Starbucks, in de Sendlingerstrasse. Ik zit op een leren bank in een huiskamerstijl ruimte achterin de Starbucks. Mensen lezen, praten, genieten van de Caffe Latte en werken/spelen op hun laptop. Gezellig. Nog even de presentatie voor vanmiddag doorgenomen en wat foto's uit Finland toegevoegd. Altijd goed om iets van je eigen omgeving te zien. Voor de Finse mensen dan, die mijn publiek zullen zijn.

17.00 uur. Nog drie uur voordat mijn vlucht vertrekt. De vroege vlucht was al vol. Ironisch genoeg had ik daarop in eerste instantie geboekt, maar ik had niet verwacht al zo vroeg klaar te zijn, hier in Munchen. Mijn Connected Communities presentatie aan de Finse delegatie van gemeentelijke ICT managers was geslaagd. Grappig is dat ik enkele van hen al eerder ben tegengekomen. In mei leverde ik een presentatie over Shared Services op een publieke sector & IT conferentie in Helsinki. Daarna gingen we met een groep ICT managers en Cisco mensen naar de Cisco locatie in Espoo. Dit was een bijzondere ervaring. Geheel naar de Finse gewoonte gingen we met z'n allen, met uitzondering van de enige vrouw in het gezelschap, de sauna in. Het was fun. Ook nu weer was het een goede ervaring. Ik gaf een van mijn beste performances van de laatste tijd. Compact, evenwichtig, levendig, verbonden met mijn publiek en vooral zinvol. Niet altijd zijn alle elementen vertegenwoordigd. De positieve energie die je hieraan ontleent is immens. Je kan er enkele uren echt op freewheelen.

Amsterdam Arena

CreaBea Bella

Samen hebben we in de speeltuin van de Fred een aardig archaisch bouwwerkje gemaakt ... Ray