![](//photos1.blogger.com/blogger/5415/2014/320/nr6_2005%5B1%5D.jpg)
Er was een een land zonder spiegels.
Niemand zag zichzelf zoals wij.
Ze keken natuurlijk wel naar handen en voeten
en voelden hun huid en haar,
maar meestal richtten hun blik gewoon op de ander,
vaker en liever keken ze naar elkaar.
Totdat een vrouw eens wilde weten;
Hoe kom ik over? Wat straal ik uit?
Zie je mijn stemming in de kleur van mijn ogen?
Hoe zie ik er eigenlijk uit?
Haar beste vrienden kwamen langs en gaven dat waarnaar ze zocht.
Ze zeiden: Zie jezelf in onze ogen,
wij weerkaatsen al je licht.
Als je jezelf durft te geven kijk dan naar ons.
Wij zijn de spiegel van je gezicht.
Uit: Happinez, nr. 6, 2005 (Tekst: Inez van Oord).